// Կարգերը
| Ցեղակրօն |
| Հայրենասիրություն |
| Պատմություն |
| Մշակույթ |
| Քաղաքականություն |
| Իրավունք |
| «ԷՈՒԹՅՈՒՆ» |
| Հատուկ |
| Գարեգին ՆԺԴԵՀ |
| Հայկ ԱՍԱՏՐՅԱՆ |
| Հեքիաթներ |
Հարցում
Գնահատեք կայքը
1. Գերազանց
2. Լավ
3. Վատ
4. Վատ չէ
5. Բավարար
Պատասխանների թիվը: 67
Տեսադարան
Մուտք
ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ
Դեռ չենք հայտարարել
Կայքի հիմնը
Նկարներ
//argisdi.am/_ph/4/1/667008649.jpg//argisdi.am/_ph/4/1/723138871.jpg//argisdi.am/_ph/4/1/870177155.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/349405074.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/924196412.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/543130587.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/111556559.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/742047533.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/578546426.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/537422978.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/288242149.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/254098002.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/33245533.jpg//argisdi.am/_ph/7/1/545760933.jpg//argisdi.am/_ph/2/1/991075115.jpg//argisdi.am/_ph/2/1/977894391.jpg//argisdi.am/_ph/2/1/934101714.jpg//argisdi.am/_ph/2/1/602342501.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/257753878.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/563838131.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/466411581.jpg//argisdi.am/_ph/4/1/666319651.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/910490125.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/309584953.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/316095353.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/802039282.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/21822510.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/781898968.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/612917864.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/797577885.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/590499099.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/175894199.jpg//argisdi.am/_ph/4/1/524725686.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/540026812.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/133120480.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/737820163.jpg//argisdi.am/_ph/5/1/516828265.jpg
Թարմացումներ
<Նոր հոդվածներ
Գրադարան
Ձայնադարան
| Գլխավոր Հոդվածներ ◄| Հատուկ |
| Կարգում: 68 Ցուցադրված է: 51-60 |
Էջեր: « 1 2 ... 4 5 6 7 » |
Դասավորել ըստ: Ամսաթվի · Անվանման · Վարկանիշի · Մեկնաբանությունների · Դիտումների
|
Հատուկ |
Դիտումներ: 1295 |
Հեղինակ: Մագդալինա Տեր-Գրիգորյան |
Ավելացրել է: Նարի |
Ամսաթիվ: 03-Մյս-2011
| Մեկնաբանություններ (0)
| |
Որդան կարմիրը պատկանում է ծծող միջատների, կոկցիդների ենթակարգի հսկա որդանների ընտանիքին։ Կոկցիդների բոլոր ներկայացուցիչների էգերն անթև են, իսկ արուները՝ մեծ մասամբ թևավոր։ Հայկական որդան կարմիրը հայտնի ներկատու միջատներից ամենախոշորն է (էգի երկարությունը մինչև 12 մմ է)։ Արուն մի քանի անգամ փոքր է էգից, նման է ճանճակի։|
Обратите внимание, Карахундж находится на 46° восточной долготы (точные координаты 46° 01′ ), фактически на той же долготе, что шумерский город Эриду, который, как известно, считается не только самым древним городом на земле, но и городом бога Энки, то есть Бога hAya –Հայա.  Координаты Эриду - 45° 99′ . Отклонение, как мы видим, настолько несущественно, что может не приниматься в расчет. Фактически от Эриду до Карахунджа ведет совершенно прямая линия на север. Снова совпадение? Случайность? Что касается незначительного отклонения, то возможно, тут и нет никакого отклонения. Однажды мне посчастливилось побеседовать с директором института археологии и этнографии национальной академии наук Армении Павлом Аветисяном, и между прочим, речь зашла о гипотезе Париса Геруни. Аветисян выразил скептическое отношение к утверждению Париса Геруни о том, что каменный комплекс Карахунджа когда-то был астрономической обсерваторией, и главным аргументом отрицания явилось утверждение геологов о том, что комплекс находится в зоне активного перемещения тектонических плит, а следовательно, если утверждать, что обсерватория работала 7500 лет тому назад, то с тех пор она бы сместилась на довольно значительное расстояние, а это, в свою очередь, означает, что производимые Парисом Геруни расчеты не могут соответствовать действительности.
Հատուկ |
Դիտումներ: 1189 |
Հեղինակ: Арман Ревазя |
Ավելացրել է: ANI |
Ամսաթիվ: 28-Ապրլ-2011
| Մեկնաբանություններ (0)
| |
 "Кого пестрая змея укусила, Тот и пестрой веревки боится» (арм.нар.пословица) В шумерах Haya, считался Богом мудрости в облике Змеи, и вот что, в связи с этим интересно.... Когда бедуины говорят "Haya"- они имеют ввиду змею. Интересно, знают ли современные бедуины, что Hay, значит армянин? Конечно же нет, но древние их предки это прекрасно знали. Тогда, они боялись и ненавидели армян, гораздо больше, чем сегодня змей. Ненавидят и боятся же змей, бедуины так сильно, что Церер писал : «Бедуины ненавидят змей так, как никаких других животных. Они боятся их и всегда убивают с громким криком - haya, haya!!!. Религиозный ужас?» Змей ненавидели и боялись не только бедуины ... Самым-самым что ни на есть дурным предзнаменованием считали появление змеи иранские зороастрийцы, а хетты ненавидели змей считая их символом смерти подкравшейся к их дому.... Еще больше ненавидели змей иудеи.. Армяне, тоже не особо почитают змей, но это только современные армяне... Не зная, что творят! Даже Раффи писал- "Из истории нам известно, что при Тигране Ервандиде змея и дракон значились на армянском флаге", оправдываясь он пояснял - "возможно в память той победы, что Тигран одержал над драконом".(Собрание сочинений. том IX. стр.100 на арм.языке.Ереван-1958). Однако значилась змея на армянском флаге совсем не потому, что предпологал Раффи и даже совсем наоборот..Впрочем, подавляющее большинство из нас, как и Раффи, не готовы признать, что когда-либо Змея могла быть объектом поклонения или тотемом наших предков. В наше сознание и даже подсознание издавна вторглась и укоренилась библейская фраза- " Змей был хитрее всех зверей полевых...", а ведь хитрость и коварство, как известно близнецы-братья. И ведь именно из за змеи Адам и Ева, а вместе с ними и все человечество были изгнаны из рая. Добавим к этому наше субъективное восприятие природы, обусловленное беспрерывным цивилизационным процессом уводящим нас все дальше и дальше от природы и вот наши суждения о змеях складываются не только из библейской притчи о хитрой и коварной змее, но и из страшных рассказов тех кого когда-то ужалила змея (или о тех кто погиб от укуса змеи).
Հատուկ |
Դիտումներ: 3357 |
Հեղինակ: А.Ревазян |
Ավելացրել է: ANI |
Ամսաթիվ: 28-Ապրլ-2011
| Մեկնաբանություններ (0)
| |
 ՊՈԼԻՍ. 1914—1921Ծանր էին համաշխարհային պատերազմի չորս տարիները։ Նրանք ինչպես մղձավանջ վարագուրել էին կյանքը մահվան արհավիրքով, սովի սպառնալիքով, աղքատությամբ։ Ցնծում էին Էնվեր փաշան ու Թալեաթը, երկիրը կառավարող նաև մյուս դահիճները։ Հասել էր հայերիս տեղահան անելու և ոչնչացնելու հարմար պահը։ Առաջին հերթին նրանք գլխատեցին պոլսահայությանը, աքսորելով նրա մտավորականներին դեպի մահ։ Նրանց մեջ էին Կոմիտասը, Զոհրապը, Դանիել Վարուժանը և գրականության, գիտության, արվեստի լուսավորության հազարավոր անխոնջ մշակներ, որոնց հանցանքը հայ լինելն էր միայն, «գյավուր» լինելը։ Նրանցից վերադարձավ միայն Կոմիտասը, սակայն, վերադարձավ խելագարված, տեսած քսաներորդ տարի «քաղաքակրթության» սարսափները, ոճրագործությունների չգերազանցված և թուրքական ղեկավարների կիրառած հրեշավոր ձևերն ու մեթոդները։ Ձերբակալեցին նաև հորս։ Երկու ոստիկաններ, հրելով ու հայհոյելով, տարան հորս, այնպես, ինչպես տանում էին բոլոր նրանց, ովքեր կասկածելի էին։ Մթության մեջ ես հետևեցի նրանց մինչև թաղային ոստիկանատուն։ Այնտեղ սպասեցի մինչև առավոտ, երբ նրան տեղափոխեցին քաղաքային ոստիկանության շենքը։ Երեք օր շարունակ հերթապահեցի ոստիկանատան առաջ։ Չորրորդ օրը հորս տարան կենտրոնական բանտ։ Այդ նշանակում էր՝ վերջ։ Սակայն բախտը ժպտաց մեր ընտանիքին։ Քսաներկու օր հետո հայրս գիշերով վերադարձավ, դեղնած ու ծեծված, տանջված ու հյուծված։ Հորս չարչարել էին և պահանջել հայտնել թաքստոցը իր ընկերոջ` ուսուցիչ Գյուզելյանի, որը, կանխատեսելով ձերբակալությունը, փախել էր ու պահվել։ Հայրս չնայած իմացել էր նրա ապաստարանը և օգնել նրան թաքնվելու, սակայն համառորեն լռել էր և այդպիսով համոզել ոստիկանությանը, որ ինքը անտեղյակ է։
Պատմություն |
Դիտումներ: 1631 |
Հեղինակ: Արա Սարգսյան |
Ավելացրել է: ANI |
Ամսաթիվ: 22-Ապրլ-2011
| Մեկնաբանություններ (0)
| |
 HENRY MORGENTHAU: The Tragedy of ArmeniaBy the late American Ambassador at Constantinople HENRY MORGENTHAU Printed by SPOTTISWOODE, BALLANTYNE & CO. Ltd. 1 New-Street Square, London, E.C. 4 1918 Threepence net THE GREATEST HORROR IN HISTORY FEW nations have suffered as much as Armenia. So terrible and continuous have been the atrocities to which it has fallen victim that the very name of Armenia has, to most of us, become synonymous with martyrdom. Its sufferings during the present catastrophe have been greater than any known in the history of the "world. None of the fearful horrors perpetrated in the various zones of the war can compare with the tragic lot of the Armenians. It is my purpose to outline in this article the nature of the Armenian Question and to state briefly the reasons for which the present Turkish Government sought to annihilate these peace-loving, industrious, harmless and intelligent people, and the methods resorted to by the authorities for extermination. Though deprived of their political independence, the Armenians have never been assimilated by their conquerors, the Turks. They have tenaciously clung to their racial traditions, religion, language and ideals. Their early history— embracing periods contemporaneous with the ancient Assyrians, Babylonians, Medes and Partisans — is still a source of pride to them, and their religion — Christianity — is and has been the great moral force sustaining and inspiring them against the attacks of the many hordes that have emerged from Central Asia and passed through their territory on their way to Europe. | |
 Քեզանով է պայթել հունդը մեր գոյության, Քեզանով ենք դարձել տուն ու երկիր, Շառաչել ես դու հին հողում Արարատյան Մինչև հնչյունը քո դարձել է գիր։ Դու ոգին ես եղել մեր եղեգան փողի, Ոգու կանչն ես եղել մեր պայքարող… Կարող Էինք ապրել անգամ առանց հողի, Բայց առանց քեզ ապրել չէինք կարող։ Քեզանով են խոսել սեպուհներն ու արքան։
Հատուկ |
Դիտումներ: 1355 |
Հեղինակ: Համո Սահյան |
Ավելացրել է: Նարի |
Ամսաթիվ: 21-Ապրլ-2011
| Մեկնաբանություններ (0)
| |
 Յոհաննես Լեփսիուս -Գերմանիան և Հայաստանը 1914-1918թթ. Հայ ժողովրդի ողբերգության՝ 1915—1916 թթ. ցեղասպանության մասին, ինչպես հայտնի է, գրել են բազմաթիվ ականատեսներ, տարբեր երկրներում, տարբեր լեզուներով։ Գերմանացի հասարակական գործիչ, արևելագետ դոկտոր Յոհաննես Լեփսիուսի հրատարակումները եղեռնի մասին այսօր էլ ամենահավաստի աղբյուրներն են։ Դոկտոր Լեփսիուսի կյանքը կարելի է դիտել որպես իր ժամանակաշրջանի հայ ժողովրդի պատմության մաս։ Նա երկար տարիներ զբաղվել է հայկական հարցով, փաստեր հավաքել Օսմանյան կայսրության մեջ հայերի ծանր դրության վերաբերյալ, որոնք հրատարակել է «Հայաստանը և Եվրոպան» (1896 թ.) աշխատութան մեջ։ 1914-ին հիմնում է մինչև օրս գործող Գերմանա-հայկական ընկերությունը։ Լինելով վերջինիս նախագահը, ի թիվս պարբերական այլ հրատարակությունների, լույս է ընծայում նաև գերմաներեն–հայերեն «Մեսրոպ» սքանչելի հանդեսը։ 1915 թ. փետրվարին հայկական եղեռնի գլխավոր հանցագործներից մեկի՝ Օսմանյան կայսրության երիտթուրքական պարագլուխ, ռազմական մինիստր Էնվեր փաշայի հետ ունեցած պատմական զրույցի ժամանակ նա ձգտում էր կասեցնել «հայերի բնաջնջումը»։ 1916 թ. Լեփսիուսը Գերմանիայում գաղտնի հրատարակեց «Հաղորդագրություններ Թարքիայում հայ ժողովրդի վիճակի մասին» նշանավոր գործը։ Կ. Պոլսից վերադառնալուց հետո հասարակական գործչին հաջողվում է հույժ գաղտնի մեղադրական հաղորդագրություններով հանդես գալ քաղաքագետների, լրագրողների և զինվորականների առջև։ Բայց քանի որ այն ցանկալի ազդեցություն չունեցավ, նա՝ ռազմական գրաքննության և լրտեսության կողմից հալածված, սկսեց չեզոք երկիր Շվեյցարիայում մամուլի միջոցով գործունեություն ծավալել։ 1916 թ. հարկադրված հեռացավ Հոլանդիա՝ այնտեղ ազատ գործելու, ուր Լեփսիուսը նշանակալից ուժեղացրեց հայկական շարժումները՝ այդտեղից ազդելով նաև Գերմանիայի վրա։ Սերտորեն համագործակցում էր սկանդինավահայ բարեկամների հետ, անձնական կապ պահպանում անգլիական պետական գործիչ և հայերի մեծ պաշտպան լորդ Բրայսի հետ։ | |
 Armenians Are Impossible: Interview with Lawrence of Arabia in 1919 By Lincoln SteffensLincoln Steffens describes his interview with Lawrence of Arabia as „the queerest I ever had in all my interviewing life." Apparently the man who helped create the Kingdom of Irak remained as mysterious in intimate conversation as he did in the press reports of his political activities. „I offer the curiosity," writes Mr. Steffens, „as I wrote it at . . the time [in Paris during the Peace Conference in 1919] and I'll have to leave it to those who read it to guess what it's all about, if anything" It was my interview. It was in his room, at his hotel, but I asked for it and my purpose was to learn from this Imperial pioneer something about the practical politics of Asia Minor and the Near East. And I thought I was directing the course of the conversation. It only occurred to me afterwards, with some shock, that he also had had a purpose, and that his purpose was to load me up with British propaganda for the American mandate over the Armenians. That was what I found I had. Other things, too, but I was amazed and not a little humiliated to discover that I had chiefly reasons—reasons which appealed io me, a self-determinist in theory—why we Americans should go halfway around the world to take charge of the Armenians and not only save them from the Turks, Greeks, French, Italians, British and themselves, but, somehow, to save ourselves from ourselves and them. He said, for example, that the Armenians were „the last word in human impossibility.” They correspond, as a „race, with „the last man" in academic debate. To an under-dog fancier like me, the undermost dog among nations had, and it has, an irresistible fascination. And I said so. | |
 Այս հայ պաշտոնյան նման է աշխարհի բոլոր պաշտոնյաներին։ Բայց կարծես նաեւ նման չէ նրանց։ Ահա նա, անսահման բավականություն ճառագելով, սողում է իշխանական ստորին վերջավորությունների եւ աթոռաոտքերի շուրջ, շողոմադեմ ու ստորաքարշորեն ժպտում, չորստակ ծալվում ու պարտաճանաչ աշակերտի պես կատարում վերեւից իջեցված հրահանգները։Վերջապես օրվա հացը վաստակված է, եւ նա դուրս է գալիս կառավարական շենքից։ Իսկ շուրջբոլորը մարդիկ գնում-գալիս են, շտապում են, կամ իրենց հավեսին, հանգիստ զբոսնում են։ Նրանք աղքատ են կամ հարուստ։ Կամ շատ աղքատ են, կամ շատ հարուստ։ Նրանցից ոմանք հարգում են իշխանություններին, ոմանք չեն հարգում, բայց վախենում են այդ մասին խոսել անգամ հարազատ կնոջ մոտ։ Մյուսները ոչ հարգում են, ոչ էլ չեն հարգում. իրենց հոգս ու ցավերի մեջ խճճված, իրենց համար ապրում են՝ առանց իմանալու, որ երկրում նաեւ իշխանություններ կան։ Նրանք նույնիսկ չգիտեն, թե դրանք, այդ իշխանություններն ընդհանրապես ինչի համար են։ Իսկ ոմանք էլ ոչ միայն չեն սիրում իշխանություններին եւ դա չեն թաքցնում, այլեւ ուրախ կլինեին օր առաջ ազատվել դրանցից։
Հատուկ |
Դիտումներ: 1060 |
Հեղինակ: Վարդգես Օվյան |
Ավելացրել է: ANI |
Ամսաթիվ: 20-Ապրլ-2011
| Մեկնաբանություններ (1)
| |
 ԸղեղներԸղեղներ կան` որոնք սպունգներ են` ուրիշին հյութը կը ծծեն. մեկ սեղմումով զայն կը դատարկես։—
Ըղեղներ կան՝ որոնք մագաղաթներ են՝ որոնց վրա փորագրիչն է գրած և պողպատյա գրիչը չի կրնար ջնջել. զանոնք ժամանակը միայն կրնա եդծանել։— Անոնք կրոնամոլներու ըղեղներն են Ըղեղներ կան՝ որոնք լեղիի պարկիկներ են. ծծել ուզողին շրթներուն վրա ժանտաբույր կը պատռին։— Անոնք չարերու ըղեղներն են
Հատուկ |
Դիտումներ: 1168 |
Հեղինակ: Դանիել ՎԱՐՈՒԺԱՆ |
Ավելացրել է: ՄՀԷՐ |
Ամսաթիվ: 16-Ապրլ-2011
| Մեկնաբանություններ (0)
| |